สัปดาห์ที่  14

วันที่  14  กันยายน  2555

เรียน  วิชา การจัดประสบการณ์ทางภาษาสำหรับเด็กปฐมวัย

วันนี้อาจารย์สอน

อาจารย์  ได้ให้กลุ่มที่ยังไม่ได้ร้องเพลงออกมาร้องเพลงมีทั้งหมด 5 กลุ่ม

กลุ่มที่ 1  เพลง  แปรงฟันกันเถอะ
กลุ่มที่ 2  เพลง  เชิญมาเล่น
กลุ่มที่ 3  เพลง  ท้องฟ้าแสนงาม
กลุ่มที่ 4  เพลง  เดิน เดิน เดิน
กลุ่มที่ 5  เพลง  เด็กจอมพลัง

                   ** กลุ่มของดิฉันได้แต่งเพลง  ชื่อ  
                      เพลง  กระโดด  วิ่ง  เดิน 

    จากนั้น  ก็จะเป็นการเล่านิทานของแต่ละกลุ่มจะมีหัวข้อ ดังนี้ 

          1. เล่าไปพับไป 
          2. เล่าไปฉีกไป 
          3. เล่าไปตัดไป
          4. เล่าไปวาดไป 
          5. เล่าโดยใช้เชือก

นิทานของแต่ละกลุ่มมี  ดังนี้

เล่าไปพับไป
  
   เรื่อง  เจ้าแสนซน
   เรื่อง  ต้นไม้ของเรา
   เรื่อง  น้องมดอยากไปเที่ยวทะเล
   เรื่อง  ยักษ์ 2 คน
   เรื่อง  แพวิเศษ

เล่าไปฉีกไป
  
   เรื่อง  เจ้าแกะกับดวงอาทิตย์
   เรื่อง  กบน้อยแสนซน
   เรื่อง  ช้างมีน้ำใจ

เล่าไปวาดไป
  
   เรื่อง  ดาวเคราะห์ของคุณยาย
   เรื่อง  ครอบครัวเศรษฐกิจพอเพียง
   เรื่อง  ตุ้งแช่จอมซน
   เรื่อง  ความสุขของคุณยาย
   เรื่อง  พระอาทิตย์ยิ้งแฉ่ง

เล่าไปตัดไป
  
  เรื่อง  วันหยุดของน้องเบส
  เรื่อง   พระจันทร์ไม่มีเพื่อน

เล่าโดยใช้เชือก
  
  เรื่อง  กระต่ายน้อยเพื่อนเกลอ
  เรื่อง  โจรใจร้าย
  เรื่อง  กระต่ายน้อยกับเถาวัลย์


 ** กลุ่มของดิฉันได้หัวข้อ  เล่าไปพับไป

       ดิฉันเป็นตัวแทนกลุ่มออกมาเล่า

นิทาน เล่าไปพับไป

      ชื่่อ นิทาน  เรื่อง  เจ้าแสนซน

เนื้อเรื่อง   
                 ณ  บ้านหลังใหญ่หลังหนึ่งเจ้าของบ้านได้เลี้ยงเจ้าแสนไว้ในบ้าน  อยู่มาวันหนึ่งซึ่ง
ในวันนั้นเป็นช่วงตอนกลางคืน  เจ้าของบ้านได้ขึ้นบ้านไปนอน เขาได้ปิดไฟชั้นล่างหมดทุกดวง  เหลือแต่เจ้าแสนซนที่นอนอยู่ชั้นล่างของบ้าน  แต่แล้วก็ยังมีหนูอยู่สองตัว แล้วมันกัได้ปรึกษากันว่า มันจะไปขโมยอาหารในบ้าน  เจ้าหนูตัวแรกพูดก็พูดขึ้นว่า "ไปเร็วเรารีบไปหาอาหารกินกันเถอะ  ไม่มีใครอยู่ชั้นล่างหรอก"  พอพูดเสร็จ  เจ้าหนูตัวที่สอง ก็ได้ออกมาจากรู  แล้วเจ้าหนูทั้งสองตัวก็เดินไปในครัวของบ้านหลังนั้น  เจ้าหนูสองตัวนั้นก็เห็น  เจ้าจอมซน  นอนหลับกรนเสียงดังอยู่ที่หน้าตู้กับข้าว  เจ้าหนูตัวที่สอง ก็พูดขึ้นมาว่า "เรารีบไปเถอะ  เจ้าแสนซนมันไม่ตื่นขึ้นมาหรอก  มันขี้เกียจมากๆๆเลยนะ"  จากนั้นเจ้าหนูตัวแรก  ก็วิ่งขึ้นไปบนตู้กับข้าว แล้ว เจ้าหนูตัวที่สองก้วิ่งตามไป  หนูทั้งสองตัวกินอาหารกันอย่างสบายนใจ  โดยไม่สนใจว่าเจ้าจมซนจะตื่นขึ้นมาหรือป่าว  ทันใดนั้นเจ้าแสนซนก็ได้ตื่นขึ้นมาเห็นเจ้าหูนทั้งสองกำลังแอบขโมยกินอาหารในตู้กับ  เจ้าแสนซนจึงโกรธมากที่เจ้าหนูด่าตนและยังมาแอบขโมยอาหารกินเจ้าจอมซนจึงใช้เล็บอันยาวของเขาตะปบไปที่ตัวเจ้าหนูและแล้วเจ้าหนูทั้งสองก็ได้ตายด้วยน้ำมือของเจ้าจอมซน

เจ้าแสนซน  คือ  แมว

นิทาน เรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า ก่อนที่เราคิดที่จะทำอะไรนั้นควรคิดพิจารณา ไตร่ตรอง ดูให้ดีว่ามันถูกต้องแล้วหรือยังแล้วจึงจะได้ไม่มีอุบัติเหติเกิดขึ้นตามมาทีหลัง  จากนั้นจึงควรลงมือปฏิบัติ

ประโยชน์ของการเล่านิทาน

เล่าไปพับไป

เล่าไปวาดไป